Ik ga deze avond kijken naar een film: "George et Fanchette", over George Sand en een denkbeeldig boerenmeisje. Een lange film maar ik kijk er naar uit na een zondag opnieuw vooral besteed aan lectuur.
Ik ben immers een (gedownload) boek aan het lezen van de onlangs overleden dokter Tal Schaller. Interessant, soms wat langdradig, soms een beetje moeilijk of angstaanjagend maar altijd intrigerend. Zopas las ik volgende passage (die ik daarna automatisch zal laten vertalen):
"Je me souviens des propos d'un professeur
de médecine, pendant mes études. Il affirmait avec force : «L'homéopathie n'a
aucun fondement scientifique, c'est une médecine sans valeur ! » Or, le soir
même, qui vis-je arriver comme patient chez mon maître en homéopathie, le docteur
Pierre Schmidt, je vous le donne en mille : le même professeur ! Comme je
restais bouche bée, il me dit «Oui je suis traité par homéopathie, et avec
succès, depuis des années. Mais je ne peux pas dire, du haut de ma chaire de
professeur de médecine, que l'homéopathie est bénéfique car tous les hôpitaux
et ceux qui y enseignent sont sous la férule des multinationales
pharmaceutiques. Schaller, ajouta-t-il, ne parlez pas de votre intérêt pour les
médecines non conventionnelles, vous risqueriez de briser votre carrière
médicale. Ne croyez pas que je sois un homme libre, en tant que professeur. Je
ne peux dire ce qui va dans le sens des intérêts de l'industrie pharmaceutique.
Ne finance-t-elle pas la quasi-totalité de la recherche universitaire ?»
"Ik herinner me de woorden van een professor
geneeskunde tijdens mijn studie. Hij stelde krachtig: "Homeopathie heeft
geen wetenschappelijke basis, het is een medicijn zonder waarde!" Nu,
diezelfde avond, wie zag ik als patiënt aankomen bij het huis van mijn homeopathiemeester dr. Pierre Schmidt?
Je raadt het niet: dezelfde professor! Toen ik sprakeloos
was, zei hij tegen me: "Ja, ik word al jaren met homeopathie behandeld, en
met succes. Maar ik kan niet vanuit mijn leerstoel als professor geneeskunde
zeggen dat homeopathie gunstig is omdat alle ziekenhuizen en die daar lesgeven
onder het bestuur van farmaceutische multinationals vallen. Schaller, voegde
hij eraan toe, praat niet over je interesse in niet-conventionele geneeskunde,
je loopt het risico je medische carrière te ruïneren. Denk niet dat ik vrij ben
als leraar. Ik kan niets zeggen wat niet in het belang is van de farmaceutische
industrie is. Die financiert immers bijna al het universitaire onderzoek."
